خانم رجبی ، خدابیامرزد پدرتان را

 *باور کنید زمانی که شخصی به نام فاطمه رجبی از فردی انتقاد می کند ، اطمینان دارم این فرد هم مسئول امینی است هم شایسته مدیریت است هم مورد قبول مردم است و هم در اکثر مواقع فردی محبوب است.

اینکه فاطمه رجبی به عنوان فردی متصل به برخی جریانات سیاسی که البته ادبیاتی به دور از شان یک نویسنده دارد ، از یک مدیر انتقاد کند حتماً باعث مشروعیت بخشیدن به این مدیر است.

زیباتر اینجاست که برای برخی جوانان هم سن و سال خودم که از جنگ حرفهایی سطحی شنیده اند و حالا نرفتن به جنگ را در محافل دوستانه‌شان افتخار می دانند، انتقاد از یک رزمنده قدیمی دلنشین است. همین دوستانم امروز خوشحال بودند از این موضوع که افرادی مثل رجبی ، حضور برخی بسیجی های جنگ 8 ساله را بر نمی تابند و برای از بین رفتن اعتبارشان تلاش می کنند. من هم مثل همین ها البته اعتقاد دارم ، انتقاد از مدیران توسط گروهی خاص ، یعنی خوب بودن و مفید بودن آنها برای کشور.

* فاطمه رجبی  را نه به خاطر دیدگاه و بیانش که به خاطر اعتماد به نفسش تقدیر می کنم. سخت است در شرایط فعلی از تمام اتفاقات تلخی که در کشور می افتد به تنهایی دفاع کنی. وقتی اینقدر بی پروا و صریح ( که البته در بیشتر اوقات با اتهام و بی ادبی همراه بوده است) تمام اشتباهات دولتی ها را بالعکس جلوه بدهی و از آنها دفاع کنی یعنی اعتماد به نفس بالایی داری. البته بعضی اوقات این تصور هم به وجود می آید که اگر همسر یک نویسنده فرد دولتی باشد ، آیا بازهم قدرت برخوردهایی اینچنینی را خواهد داشت یا خیر؟

* خانم فاطمه رجبی ، هر چند صحبت با شما را به دلیل ادبیات ناپسندتان دوست ندارم اما به یک دلیل از شما تشکر می کنم.حالا با اطمینان از خلوص مدیرانی می نویسم که اطمینان دارم شما ، همسرتان  و دوستان همسرتان منتقد آنها هستید.

* خدا بیامرزد پدرتان را. این روحانی بزرگ هیچ گاه رفتاری اینچنینی را نمی پسندید. ضمناْ یادتان هست در روزهای پایانی عمرش  در وصف شما گلایه های زیادی می کرد؟

پی نوشت : تابناک